De andere persoon, die in dit filmpje te zien is en niet deelneemt aan het gesprek, is Rik ter Horst (sinds augustus 2012 op geen enkele wijze meer bij deze activiteiten betrokken).
Tekst van deze rapportage:
Voice-over: Bijensterfte. De laatste drie jaar merken imkers en bijenonderzoekers dat er een steeds grotere bijensterfte is. Deze zou liggen tussen de 10 en 22%. De sterfte van de prikgrage beestje heeft grote gevolgen in de bestuiving van planten in de land- en tuinbouw. Einstein zou ooit hebben gezegd dat de mens nog maar 4 jaar te leven heeft als alle bijen zijn verdwenen. Iets wat nog te betwijfelen is of het ooit zover gaat komen. Maar een probleem is de sterfte zeker.
Jeroen Evers: Het is ontegenzeggelijk waar dat als je geen voedsel meer kunt verbouwen doordat je geen bestuiving hebt van het gewas, dat je dan als mensheid een groot probleem hebt.
Ze zijn essentieel voor biodiversiteit, voor onze voedselvoorziening, honing hebben we er natuurlijk van. Maar, ongeveer 30% van het voedsel dat wij eten is afkomstig van op een of ander manier door bijen bestoven gewassen.
Een gewas waar je niet zo snel aan bijen denkt is bloemkool. Het zaad van bloemkool, die bloemetjes moeten ook weer bestoven worden. Voor de zaadteelt worden bijen ook veel ingezet. En dan inderdaad zoals je zegt fruit, courgette, aubergine.
Voice-over: Het onderzoeksbedrijf Science in Water denkt een oplossing te hebben gevonden om zwakke bijen, zoals deze, te helpen en de bijensterfte terug te dringen. IJzer toevoegen aan het voedsel van de bij maakt volgens hen de bij sterker.
Maarten van Hoorn: Een heleboel factoren, zaken, die genoemd worden als oorzaak van de bijensterfte kunnen wel herleid worden tot iets wat de ijzerhuishouding te maken heeft. Je moet je voorstellen dat er in het systeem, in het bijensysteem, een tekort aan ijzer is. Of er is een bepaalde hoeveelheid ijzer, en daarvan willen zoveel mogelijk organismen profiteren. Vroeger was dat alleen de bij, en vervolgens is daar de mijt bijgekomen. Die neemt dus een bepaalde hoeveelheid van het ijzer af van de bij door wat bloed van de bij op te nemen. En daarmee raakt de bij in principe wat ijzer kwijt, en raakt daardoor verzwakt.
Jeroen Evers: We hebben met nog meer dingen te maken dan alleen maar die mijt.
Jeroen Vorstman: Dat is niet de oplossing, nee, nee. Ik denk dat de drie problemen die ik net schetste, dus voedsel, varroamijt en bestrijdingsmiddelen, dat is echt het grootste probleem. Als je die drie dingen goed in orde hebt, dan gaat het goed met je bijenvolken. En extra ijzer is eigenlijk niet nodig. Als een bijenvolk genoeg te eten heeft, dus gevarieerd stuifmeel, dus niet alleen maar koolzaadstuifmeel, of van een appel of van een peer, maar gevarieerd, dan zijn die bijenvolken van nature gewoon heel veerkrachtig, heel sterk. En dan hebben ze echt geen extra ijzer nodig.
Voice-over: Ondanks het feit dat Science in Water hier en daar kritiek krijgt omdat zij maar één oorzaak noemen en kleinschalig hebben getest zijn zij van mening een stap in de goede richting te hebben gezet.
Maarten van Hoorn: We gaan er zeker mee verder. We hebben dit nu op vrij kleine schaal gedaan. En we willen dat op veel grotere schaal gaan doen. Dus bij veel meer bijenhouders, en op veel meer locaties.
Jeroen Vorstman: Op zich zijn al die initiatieven natuurlijk nooit slecht. Dat zul je mij ook niet horen zeggen. Alleen ik geloof zelf niet dat dat de oplossing kan zijn, dat kan ik me gewoon niet voorstellen. Ik heb redelijk wat ervaring met bijen. Maar dat je het probleem echt kunt oplossen geloof ik niet, ik denk dat de oorzaken anders zijn.
Jeroen Evers: Het is een interessante ontdekking die ze hebben gedaan. Maar, ja, het is nog iets te vroeg, denk ik, om nu al Eureka te roepen.
