(geschreven op 14-04-2020 op basis van de toen beschikbare informatie, elders gepubliceerd op 14-04-2020)
Al enkele weken zijn er berichten uit China dat mensen ‘opnieuw’ besmet worden met het coronavirus SARS-CoV-2. Wat ik niet uit die berichten kan opmaken is of die mensen ook opnieuw symptomen van de ziekte Covid-19 hebben. Dat is dan ook tevens het bezwaar van dergelijk nieuws, waarbij ook nog eens met censuur rekening moet worden gehouden. Het is in zekere zin bovendien explosief materiaal, want dit kan invloed hebben op de duur van de epidemie en de noodzakelijke maatregelen, alsook iets zeggen over de oorzaak. Onder deze voorbehouden het volgende.
Ik ga er van uit dat dergelijke nieuwe besmettingen zijn vastgesteld met behulp van een test op aanwezigheid van het virus en dat eerder is vastgesteld dat bij die mensen het virus niet meer aangetoond kon worden.
Nieuwe besmetting?
Of hier werkelijk sprake is van een ‘nieuwe besmetting’ moet betwijfeld worden. Het meest waarschijnlijk is dat het virus niet helemaal uit het lichaam verdwenen was, en de aantallen virusdeeltjes daarna weer zijn toegenomen tot het meetbare niveau. Virusdeeltjes hebben vanwege hun eiwitten aan de buitenkant een sterke hechtingscapaciteit aan van alles en nog wat, dus ze gaan niet zomaar ‘weg’. Een dergelijke toename van het aantal virusdeeltjes kan betekenen dat het ziekteproces al dan niet fluctuerend nog een tijd doorgaat of dat er een nieuwe, eventueel andere bacteriële infectie is opgetreden.
Testprocedure
Verder kan het zijn dat door een bepaalde stap in de testprocedure niet-actieve virusdeeltjes geactiveerd worden. Mijn aanname is hier dat de virusdeeltjes die door het lichaam zijn beïnvloed, bijvoorbeeld doordat de eiwitmantel veranderd is (een soort immuunreactie), en zich daardoor niet meer in het lichaam kunnen vermeerderen, door het bij de testprocedure gebruikte protease (eiwitafbrekend enzym) zich wel kunnen laten vermeerderen in de test. Kort gezegd: de test activeert niet actieve virusdeeltjes.
Testen: mijnenveld van onvolkomenheden
Een andere mogelijkheid tenslotte is dat men bij de testen iets anders meet dan ‘het virus’, namelijk bepaalde uit het virus afkomstige RNA-fragmenten. Dat zou eventueel kunnen betekenen dat er een proces van virusafbraak plaatsvindt. Een niet-gepolitiseerde viroloog zou hierover iets moeten kunnen vertellen, of over hoe virussen überhaupt verdwijnen.
Dit hele testgedoe is m.i. een mijnenveld vol onzekerheden, potentiële bronnen van fouten en vatbaar voor velerlei interpretaties.
